به گزارش قدس آنلاین، قیام امام حسین (ع) برای خدا بود و در این راه تنها به او توکل داشت و در مسیر جهاد در راه پروردگارش، تحمل همه سختی ها برایش آسان بود. در قبل، بعد و در روز حادثۀ عاشورا، ایشان و یارانشان بارها بر این اصل اساسی تأکید کردند. حسین بن علی هنگام وداع جانسوز با خانواده خود، با ایمانی راسخ به پرورگار، خطاب به آنها چنین می فرماید : «بدانید که خدا حامی و حافظ شماست و به زودی شما را از شرّ دشمنان نجات می دهد و عاقبت کار شما را خیر می گرداند.» آن امام شهید به هنگام شهادت مظلومانه خود نیز خدا را فراموش نکرد و چنین زمزمه می نمود : «ای خدای بلند مرتبه و دارای قدرت و جبروت، در حالی که ضعیفم از تو کمک می خواهم و بر تو توکّل می کنم و همین مرا کافی است. » و سرانجام با وجود همۀ مصیبت ها و رنج ها فرمود : «ای خدای من، من راضی به قضا و حکم تو و تسلیم امر و اراده ات هستم. هیچ معبودی جز تو نیست ای پناه هر پناه جو.» این ایمان و توکل به خداوند باعث شد تا امام حسین (ع) و یارانش همواره با اخلاص و فقط برای کسب رضای خداوند حرکت کنند و خداوند نیز قیام آنها را جاودانه کرد.
همزمان با ماه محرم و ایام عزاداری سالار شهیدان برای تشریح ابعاد قیام ابا عبد الله الحسین(ع) خبرنگار ما با حجت الاسلام عبدالرحمن غیاث، استاد و کارشناس برجسته مذهبی سلسله گفت و گو هایی خواهد داشت که بخش اول آن امروز منتشر می شود.
حجت الاسلام غیاث با ابزار امیدواری از اینکه ان شا الله خداوند مسلمانان را با امام حسین (ع) آشناتر، با هدف های امام حسین (ع) هماهنگ تر و در کنار امام حسین (ع) ثابت قدم تر بفرماید گفت: از وقتی که خودمان را شناخته ایم در چنین روزهایی یعنی ماه محرم درب و دیوار شهرمان سیاهپوش شده، مادران فرزندان خودشان را به پوشیدن لباس های مشکی ترغیب کرده ند، برخی پرچم عزا بر سردر خانه هایشان نصب کرده اند
وی در پاسخ به این سوال که عزاداری چیست و چه هدفی را باید با آن دنبال کنیم گفت: هر چیزی یک عنوان کلی دارد. به عنوان مثال فیزیک و شیمی و ریاضی با یک عنوان کلی در حوزه دانش قرار می گیرند. سیب و پرتقال به عنوان کلی میوه محسوب می شوند. نماز و روزه و حج به عنوان کلی عبادت هستند. عزاداری هم یک عنوان کلی دارد و آن تجلیل و بزرگداشت است.
حجت الاسلام غیاث ادامه داد: اگر ما قبول کنیم که عزاداری یک نوع تجلیل است یا یک نوع بزرگداشت است، ضرورت تحلیل بر ما اثبات می شود چرا که تجلیل بدون تحلیل یا امکان ندارد یا به انحراف کشیده می شود. پس ما اگر باور داریم که عزاداری یک نوع تجلیل است، باید به سمت برداشت از دو چیز یعنی امام حسین(ع) و نهضت ایشان برویم. چون عزاداری که در ماه محرم مطرح می شود برای این مسئله است یعنی قیام حضرت و خود و شخصیت حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و نهایتا بحث شهادت و یاران عزیز ایشان.
وی خاطر نشان کرد: اگر می خواهیم جزء کسانی باشیم که عزاداری ما عزاداری منطقی و اصولی، مفید و موثر باشد و بهانه ای دست بهانه جویان در زمان حاضر ندهیم، باید برویم به سمت اینکه یک تحلیل درست، جامع و قابل دفاع و قابل اتکا از نهضت امام حسین (ع) داشته باشیم. از خود امام حسین (ع) و از شهادت امام حسین (ع). برای حرکت امام حسین (ع) سه تحلیل وجود دارد؛ یک عده مبتنی بر برخی از روایات و منابع تاریخی معتقدند که امام حسین (ع) حرکت کردند تا در کوفه تشکیل حکومت بدهند بر اساس همان نامه هایی که از کوفه فرستاده شد و دعوت ایشان به کوفه، عده ای هم معتقدند که امام حسین (ع) حرکت کردند برای به شهادت رسیدن، باز هم روایت و منابعی مستند این قول وجود دارد.
حجت الاسلام غیاث اذعان داشت: به نظر من بهترین حرف قول سوم هست که شخصیت هایی مثل حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری آن را اظهار کرده و می کنند که نه هدف امام حسین(ع) تشکیل حکومت بوده و نه رفتن به سمت شهادت بوده بلکه هدف ایشان انجام وظیفه و تکلیف بوده است و با انجام این وظیفه و تکلیف آنچه که برای امام حسین (ع) مطرح شده یک چیز بوده و بحث رضای خداست و نهایت این انجام وظیفه تشکیل حکومت یا شهادت برای امام تفاوتی نداشت.
وی خاطرنشان کرد: این یکی از بهترین درس ها برای امروز ما است که تمام تلاش های خود را برای انجام تکلیف و وظیفه متمرکز کنیم و حرکت و تلاش بر اساس تکلیف یعنی حرکت و تلاش بر اساس اراده و خواست خدا. وقتی حرکتی را بر اساس اراده و خواست خدا صورت می بخشیم دیگر محصول این نتیجه آنچنان برای ما مطرح نیست. امیدوارم خداوند متعال به همه ما توفیق عزاداری به معنای واقعی کلمه در جهت همراهی و همگامی امام حسین (ع) را عنایت کند.
منبع: شبستان
انتهای پیام/
نظر شما